گاهی یک عکس بیش از هر مقاله و سخنرانی و خطابه ای می تواند تاثیرگذار باشد، ابتدا نگاهی به این آمار بیندازید:

- روزانه ۵۰ میلیون کیلو زباله خانگی توسط شهروندان ایرانی تولید می شود.

- تنها ۵ درصد از زباله های کشور که غیر زباله های صنعتی و کشاورزی است، بازیافت می شود .

- هر ایرانی روزانه ۷۰۰ گرم زباله تولید می کند.

- هم اکنون روزانه در ایران به اندازه هزار ساختمان ۵ طبقه به مساحت ۵۰۰ متر زباله انباشت می شود.

- با همه پیشرفت های مادی و افزایش اطلاعات و آگاهی عمومی هنوز بسیاری از مردم زباله هایشان را از شیشه ماشین به بیرون پرت می کنند، هنوز به جای قرار دادن زباله در سطل های مخصوص که چند متر آنطرف تر است ترجیح می دهیم آنها را پای اولین تیر چراغ برقی که می بینیم رها کنیم، هنوز در اعیاد مذهبی خیابان ها را با انبوهی از لیوان های یکبار مصرفی که شربت آن را نوشیده ایم آلوده می کنیم، هنوز کانال های آب را با سطل زباله اشتباه می گیریم …اگر برای محیط زیست ارزش قائل نمی شویم، اگر دل مان برای زیبایی شهرمان نمی سوزد، اگر شهرمان را خانه مان نمی دانیم، اگر احساس تعهدی به محیطی که در آن زندگی می کنیم نداریم، دستکم به احترام رفتگری که سجاده را در خیابان پهن می کند زباله ها را در کوچه و خیابان رها نکنیم، کمک کنیم او برای برداشتن بطری خالی نوشابه “ما”، پوست میوه ای که “ما” خوده ایم، جلد پفک و چیپسی که “ما” آن را خالی کرده ایم، دستمال کاغذی که “ما” آن مصرف کرده ایم کمرش مدام خم نشود….